Με μία ενδιαφέρουσα γνωμοδότησή του, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους απάντησε στο ερώτημα, κατά πόσο δικαιούνται υπάλληλοι με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, να λάβουν τη μισθοδοσία τους και ασφαλιστικές εισφορές για το χρονικό διάστημα κατά το οποίο αυτοί βρίσκονταν σε επίσχεση εργασίας λόγω καθυστέρησης καταβολής των αποδοχών τους για λόγους, όμως, που δεν οφείλονταν σε υπαιτιότητα της υπηρεσίας τους, όπως παρουσιάζει, σήμερα, πρώτο το epoli.gr.
Ειδικότερα, στην περίπτωση για την οποία κλήθηκε να γνωμοδοτήσει το ΝΣΚ, οι υπό κρίση υπάλληλοι είχαν συνάψει με Ο.Τ.Α. σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου. Τα ποσά της μισθοδοσίας τους και των ασφαλιστικών τους εισφορών θα καλύπτονταν από επιχειρησιακό πρόγραμμα στο οποίο είχε ενταχθεί ο εν λόγω Ο.Τ.Α. ως υπεργολάβος. Με άλλα λόγια, ο Ο.Τ.Α. είχε αναλάβει την εκτέλεση ενός υποέργου, το κόστος της οποίας καλυπτόταν από επιχειρησιακό πρόγραμμα, για την δε εκτέλεση αυτού του υποέργου προσέλαβε με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου υπαλλήλους που θα συνέδραμαν στην εκτέλεσή του. Για την καταβολή της μισθοδοσίας των υπαλλήλων ο Ο.Τ.Α. θα υπέβαλε αίτηση για την πίστωση των ποσών, τα οποία θα κατέβαλε στους υπαλλήλους μόλις θα τα εισέπραττε. Οι πρώτες μισθοδοσίες καταβλήθηκαν κανονικά αφού η διαδικασία πίστωσης των ποσών έγινε άμεσα και χωρίς καθυστερήσεις.
Εξαιτίας, όμως, γεγονότων που δεν σχετίζονταν με τον ίδιο τον Ο.Τ.Α., αλλά είχαν να κάνουν με τον χρόνο της αποδοχής του αιτήματος χρηματοδότησης και πίστωσης του ποσού στον λογαριασμό του Ο.Τ.Α. από το Υπουργείο που είχε την ευθύνη του επιχειρησιακού προγράμματος, οι ως άνω υπάλληλοι απασχολήθηκαν στη συνέχεια επί περίπου τρεις μήνες χωρίς να λάβουν την μισθοδοσία τους. Για το λόγο αυτό επέδωσαν στον Ο.Τ.Α. εξώδικη δήλωση περί επίσχεσης εργασίας. Μετά από αυτό, όμως, το ποσό της χρηματοδότησης καταβλήθηκε κανονικά στον Ο.Τ.Α. και ο τελευταίος κατέβαλε όλες τις οφειλόμενες μισθοδοσίες. Παρά ταύτα, οι υπάλληλοι ζήτησαν να τους καταβληθούν και οι μισθοδοσίες που αφορούν στο χρονικό διάστημα της επίσχεσης εργασίας και οι αντίστοιχες ασφαλιστικές εισφορές για το χρόνο αυτό. Κατέφυγαν μάλιστα στο τοπικό υποκατάστημα του Ι.Κ.Α. το οποίο εξέδωσε σχετικές Π.Ε.Ε. και Π.Ε.Π.Ε.Ε. για τα ποσά αυτά.
Το ΝΣΚ κλήθηκε να γνωμοδοτήσει σχετικά με το αν οι ως άνω υπάλληλοι δικαιούνται να λάβουν ποσά μισθοδοσίας και ασφαλιστικών εισφορών για το χρονικό διάστημα της επίσχεσης ενόψει του ότι ο λόγος της έως τότε μη καταβολής μισθοδοσίας δεν οφειλόταν σε υπαιτιότητα του εργοδότη τους, δηλαδή του Ο.Τ.Α. που τους προσέλαβε. Προκειμένου μάλιστα να καταλήξει στην γνωμοδότησή του, έλαβε υπόψη του το γεγονός ότι, οι υπάλληλοι γνώριζαν ότι η πηγή της μισθοδοσίας τους ήταν οι πιστώσεις του επιχειρησιακού προγράμματος και ότι αυτές ήταν ενδεχόμενο να πιστωθούν στον Ο.Τ.Α. με καθυστέρηση και κατά συνέπεια να καταβληθούν και στους ίδιους με κάποια καθυστέρηση.
Με αυτό το σκεπτικό και με αξιολόγηση των πραγματικών περιστατικών της συγκεκριμένης περίπτωσης, δηλαδή ότι η καθυστέρηση στην καταβολή της μισθοδοσίας και των ασφαλιστικών εισφορών δεν οφειλόταν σε υπαιτιότητα του Ο.Τ.Α., ότι οι υπάλληλοι γνώριζαν ότι αυτό μπορούσε να συμβεί, ότι για το προηγούμενο χρονικό διάστημα η μισθοδοσία είχε καταβληθεί κανονικά και χωρίς καθυστέρηση, αλλά και ότι μόλις πιστώθηκαν τα χρήματα καταβλήθηκαν αμέσως κανονικά μισθοδοσίες και ασφαλιστικές εισφορές, το ΝΣΚ επικαλούμενο τη διάταξη του ΑΚ περί καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος, γνωμοδότησε ότι, οι ως άνω υπάλληλοι δεν δικαιούνται να λάβουν ποσά μισθοδοσίας και ασφαλιστικών εισφορών για το χρονικό διάστημα της επίσχεσης.