Ταμίας Δήμου έβαλε το δάκτυλο στο βάζο με το μέλι, πήρε 579.888 ευρώ,, απολύθηκε και παρ΄ όλα αυτά ζήτησε από το Συμβούλιο της Επικρατείας να επιστρέψει στον Δήμο, αλλά η επιθυμία της δεν έγινε δεκτή.
Εργαζόταν σε Δήμο νησιού και το Μάιο του 2011 πραγματοποιήθηκε έκτακτος έλεγχος στο χρηματοκιβώτιο του Δήμου και αποκαλύφθηκε ότι έλειπαν 579.888 ευρώ και σύμφωνα με την απόφαση του ΣτΕ από τον Οκτώβριο του 2010 έως τον Μάιο του 2011 ιδιοποιήθηκε τμηματικά από το ταμείο του Δήμου το επίμαχο ποσό.
Πλέον αυτού, εξέδωσε και βεβαιώσεις ότι στο χρηματοκιβώτιο υπήρχε το ποσό που ιδιοποιήθηκε, ενώ στην πραγματικότητα υπήρχαν μόνο 3.190 ευρώ και έλειπαν όλα τα υπόλοιπα.
Η ταμίας αναγκάστηκε να ομολογήσει τις πράξεις της και έρριψε τις ευθύνες στην συγκατηγορούμενη της και ηθικό αυτουργό της υπεξαίρεσης. Η συγκατηγορούμενη δραστηριοποιούνταν στον τομέα της διενέργειας επιδοτούμενων προγραμμάτων επαγγελματικής κατάρτισης. Έτσι, έπεισε, την ταμία να της δώσει τα χρήματα τα οποία υπήρχαν στο χρηματοκιβώτιο μέχρι να πετύχει την χρηματοδότηση ενός προγράμματος από τον ΕΟΜΜΕΧ και υποσχέθηκε ότι θα της επέστρεφε πίσω 720.000 ευρώ.
Από Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων του Πειραιά, η ταμίας καταδικάστηκε σε κάθειρξη 14 ετών για υπεξαίρεση με διάφορα τεχνάσματα κατ΄ εξακολούθηση και έκδοση ψευδών βεβαιώσεων. Την ίδια στιγμή, από το πειθαρχικό συμβούλιο παύθηκε οριστικά από το Δήμο για: 1) παράβαση καθήκοντος, 2) χρησιμοποίηση της υπαλληλικής ιδιότητας προς εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων της ίδιας και τρίτων, 3) παράνομη χρήση πραγμάτων που ανήκαν στην υπηρεσία που εργαζόταν και 4) χαρακτηριστικά αναξιοπρεπή ή ανάξια για υπάλληλο διαγωγή εντός και εκτός υπηρεσίας.
Η ταμίας προσέφυγε στο ΣτΕ ζητώντας να ακυρωθεί η πειθαρχική απόφαση με την οποία απολύθηκε, αλλά οι σύμβουλοι Επικρατείας απέρριψαν ως αβάσιμους όλους τους ισχυρισμούς της και έκριναν ότι η οριστική απόλυση που τις επιβλήθηκε είναι η προσήκουσα ποινή.