πρΟΤΑση εργαζομένων Δήμου Χαλανδρίου
Ανακοίνωση - Καταγγελία της "πρΟΤΑσης εργαζομένων Δ. Χαλανδρίου"


Ανακοίνωση - Καταγγελία της προτασης εργαζομένων δ. χαλανδρίου

Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2020

Υπερβολικές αρμοδιότητες και υπηρεσίες στην Τ.Α. χωρίς μόνιμο προσωπικό - Το Σχόλιο της "πρΟΤΑσης" (28.01.2020)


Χαλάνδρι    28/1/2020

Αγαπητοί συνάδελφοι, αγαπητοί φίλοι

Επανερχόμαστε, προσπαθώντας να αναλύσουμε όσο το δυνατό πιο ξεκάθαρα, σε όσα πριν από καιρό είχαμε καταγράψει για την Τοπική Αυτοδιοίκηση 

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει και την βούληση και τη διάθεση να συνεχίσει όπως με συνέπεια και σοβαρότητα πράττει έως τώρα, να ασκεί αποτελεσματικά τη δράση της προς όφελος των πολιτών.

Το ΤΕΡΑΣΤΙΟ πρόβλημα στην Τ.Α. ακούει στο όνομα «στελέχωση των υπηρεσιών των δήμων με μόνιμο προσωπικό», αποτέλεσμα  μιας αέναης, υπερβολικής και αλόγιστης κατανομής υπηρεσιών, αρμοδιοτήτων και υποχρεώσεων από τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Η λειτουργική «ασφυξία» των δήμων που έχει προκληθεί από την – ανύπαρκτη σε πολλές περιπτώσεις – στελέχωσή τους  από μόνιμο και εξειδικευμένο προσωπικό, συνεχίζεται αμείωτη τα τελευταία χρόνια, με συμπαραστάτες τους δημάρχους, οι οποίοι, ουδέποτε ΑΠΑΙΤΗΣΑΝ ουσιαστικά μέσω των συλλογικών τους οργάνων (ΚΕΔΕ, ΠΕΔΑ) μόνιμες θέσεις εργασίας. Και η «απαγόρευση των προσλήψεων μη ανταποδοτικού χαρακτήρα», δεν είναι δικαιολογία. Μόνο ως υπεκφυγή μπορεί να λογιστεί…

Προσφάτως, ειδική αναφορά στη συνεδρίαση του ΔΣ της ΚΕΔΕ έγινε στο θέμα της κινητικότητας: η «διαρροή» υπαλλήλων των Δήμων προς άλλες υπηρεσίες του Δημοσίου είναι μεγάλη. Τάδε έφη ο νέος πρόεδρος της ΚΕΔΕ, στα…χνάρια του παλιού προέδρου και στη νοοτροπία του «όλα τα καλά – αντικείμενα και αρμοδιότητες – χωρούν στην Τ.Α.»!!

Και συνεχίζουν – οι δήμοι και οι δήμαρχοι – να συμμετέχουν σε προγράμματα «πολιτικής προστασίας» για την αντιμετώπιση «ασύμμετρων» καταστάσεων φυσικών φαινομένων, χωρίς ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό, χωρίς υποστήριξη εξοπλισμού και «επιστρατεύοντας» πολλές φορές διοικητικό προσωπικό προκειμένου να διεκπεραιώσουν υπηρεσίες και καθήκοντα…σωμάτων ασφαλείας, ΕΜΑΚ, Πυροσβεστικής κ.λπ. Και μιλάμε για υπηρεσίες οι οποίες κακώς έχουν ανατεθεί στους δήμους και όχι σε μια κεντρική, στελεχωμένη και εξειδικευμένη υπηρεσία.

Και συνεχίζουν να παίζουν το ρόλο του «φορο-εισπράκτορα» άλλων φορέων (π.χ. ΕΦΚΑ, ΟΓΑ, κοινωνικών επιδομάτων ευπαθών ομάδων….) και οργανισμών, με το υπάρχον προσωπικό.

Και συνεχίζουν να πιέζουν τους εργαζόμενούς τους «για να βγει διπλάσια ή τριπλάσια δουλειά» λόγω έλλειψης ικανού (αριθμητικά) ποσοστού υπαλλήλων – τους οποίους ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙ…

Και συνεχίζουν να ΜΗΝ κάνουν μια  καταγραφή μόνιμου προσωπικού, ειδικοτήτων και υπηρεσιών, προκειμένου να ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΝ ικανό αριθμό εργαζομένων (ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΩΝ προσλήψεων) για να λειτουργήσουν ομαλά και αποτελεσματικά, χωρίς την ανά διαστήματα αντικατάσταση παλαιών με νέους συμβασιούχους και χωρίς τις συνεχείς – και πολλές φορές αδικαιολόγητες - μετακινήσεις υπαλλήλων εντός του δήμου τους.

Στις ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ της – εκλεγμένης ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ – ηγεσίας της ποε-οτα, έχουμε αναλυτικά και αρκετές φορές αναφερθεί …Και είναι προφανές ότι, για τους συνδικαλιστές σημασία έχει – κυρίως – η διαρκής «ανακύκλωση» των συμβασιούχων, προκειμένου οι ίδιοι (οι συνδικαλιστές) να βρίσκονται στην επικαιρότητα. Έχουν, βέβαια, και αναλαμπές…όπως στη συνάντησή τους με την ΚΕΔΕ , όπου έκαναν «βαρυσήμαντη» (!!!) δήλωση: Ετοιμάζει τώρα η κυβέρνηση να μεταφέρει στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, από την Κεντρική Διοίκηση, αρμοδιότητες αλλά χωρίς, όπως φαίνεται τους απαραίτητους πόρους…
Κροκοδείλια δάκρυα…

Έχουν καταντήσει οι δημοτικοί υπάλληλοι να είναι τα εκτελεστικά όργανα της κεντρικής εξουσίας, να είναι «μεσάζοντες» (για τους ιδιώτες) των περισσοτέρων προγραμμάτων ΕΣΠΑ, να κάνουν τα Σώματα Ασφαλείας, να κάνουν – μόνο αυτοί - τις εκλογές, να πληρώνουν προνοιακά επιδόματα λες και είναι ασφαλιστικά ταμεία και να είναι έρμαια της απαράδεκτης, άχρηστης και διαρκώς μεταβαλλόμενης  νομοθεσίας - πολυνομίας.
Και χωρίς να το θέλουν οι δήμαρχοι, συντελούν στη δημιουργία μεγάλων γραφειοκρατικών υπηρεσιών, δυσλειτουργικών και απρόσωπων.

Η μεταρρύθμιση των δήμων και η αλλαγή πορείας των δημάρχων είναι – πλέον – το ζητούμενο. Οι πολίτες έχουν ανάγκη ευέλικτες τοπικές εξουσίες που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες της τοπικής κοινωνίας.

Επειδή δε θέλουμε να καταντήσουμε γραφικοί και επειδή τα προβλήματα στην Τ.Α. δεν είναι μόνο παλιά αλλά, δυστυχώς, διογκώνονται, αυτό που κατά την ταπεινή μας άποψη θα πρέπει να γίνει είναι ότι, ο νομοθέτης οφείλει – εκ των πραγμάτων – να μεταθέσει σημαντικές και δύσκολες δραστηριότητες στις οποίες δεν μπορούν να ανταποκριθούν οι δήμοι, ή υποθέσεις για τις οποίες επιβάλλεται λήψη απόφασης που υπερβαίνει τις δυνατότητες των δήμων.
Και στην περίπτωση που ο νομοθέτης δεν προχωρήσει σε ένα «γενναίο» ανασχηματισμό και μια απαιτούμενη διαμόρφωση καθηκόντων, αρμοδιοτήτων και ευθυνών, τότε είναι αναγκαία μια ουσιαστική παρέμβαση των δημάρχων που θα βασίζεται στη λογική του «ο δήμος αναλαμβάνει μόνο αρμοδιότητες που μπορεί να υποστηρίξει, με το υπάρχον μόνιμο προσωπικό και την υλικοτεχνική υποστήριξη».
©πρΟΤΑση
'; (function() { var dsq = document.createElement('script'); dsq.type = 'text/javascript'; dsq.async = true; dsq.src = '//' + disqus_shortname + '.disqus.com/embed.js'; (document.getElementsByTagName('head')[0] || document.getElementsByTagName('body')[0]).appendChild(dsq); })();