Σε πλήρη διάλυση βρίσκονται οι αθλητικές εγκαταστάσεις στο δήμο Βριλησσίων , όπως καταμαρτυρούν οι εικόνες αλλά και η έντονη δυσφορία και αγανάκτηση των κατοίκων.
Πέρασαν περίπου δύο μήνες από την ημέρα που υπέστει βλάβη η μια από τις δυο μπασκέτες του κλειστού γυμναστηρίου – το μοναδικό της πόλης- και δυστυχώς η κατάσταση παραμένει ίδια.
Τα τμήματα των ομάδων καλαθοσφαίρισης της πόλης να αδυνατούν να δώσουν επίσημους αγώνες ή να εκτελέσουν τα προγράμματα προπόνησής τους. Το ίδο συμβαίνει και με δημότες που χρησιμοποιούσαν επί πληρωμή τον χώρο.
Το πρόβλημα επιτείνεται και για τα υπόλοιπα σωματεία ( βόλευ-χάντμπολ) μιας και η κακή συντήρηση του κλειστού σταδίου δημιουργεί μια εικόνα εγκατάλειψης και θλίψης. Μετά από χρόνια αποφάσισαν να παρέμβουν εξωτερικά στην κατασκευή , αφού πρώτα αποκαλύφθηκαν μέχρι και τα σίδερα, υπό το φόβο κατάρρευσης.
Σήμερα δυο μήνες μετά, μόνο η μία μπασκέτα λειτουργεί, η άλλη όπως φαίνεται και στην αρχική φωτογραφία «κείτεται νεκρή» στην άκρη του αγωνιστικού χώρου….
Καμιά απάντηση , μόνο λόγια , υποσχέσεις και σενάρια αποκατάστασης. Κάποιοι κρύβονται πίσω από το τέρας της γραφειοκρατίας και κάποιοι άλλοι πίσω από την εκωφαντική ανεπάρκεια τους.
Ο Αθλητικός Οργανισμός εν υπνώσει με τις υποδομές μέρα με την μέρα να υφίστανται φθορές, που δεν αποκαθίστανται.
Παράδειγμα η τραγική κατάσταση του δημοτικού σταδίου στο τέρμα της Κισσάβου , το οποίο δεν έχει συντηρηθεί την τελευταία 15 ετία με αποτέλεσμα να διαθέτει ένα άθλιο και επικίνδυνο χλοοτάπητα και ελλιπέστατο φωτισμό που αποτελεί φρένο στο να δίνονται επίσημα νυχτερικά παιχνίδια.
Τραγική η κατάσταση στο αθλητικό συγκρότημα της Ολύμπου, με ανύπαρκτες και ακατάλληλες υποδομές και με τους πυλώνες φωτισμού που εξωτερικά είχαν σκουριάσει , να βάφονται στο 1/3 του μήκους τους ( μέχρι εκεί που έφτανε το χέρι του υπαλλήλου), μόνο και μόνο για να διασκεδάσει η δημοτική αρχή το τσουνάμι των καταγγελιών.
Το αθλητικό κέντρο της οδού Μητροπούλου , γνωστό και ως 0365 , αφού με τους χειρισμούς της διοίκησης Μανιατογιάννη κατεδαφίστηκε ( παρανόμως και με την ανοχή της) παραμένει ένας σκουπιδότοπος με μπάζα , παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του σωματείου που χρησιμοποιεί μέρος του χώρου.
Αν προσθέσουμε ότι τα Βριλήσσια είναι από τους ελάχιστους δήμους που δεν διαθέτουν κολυμβητήριο και γήπεδο στίβου , αντιλαμβάνεται κανείς πόσο δραματικό είναι το περιβάλλον για όσους δημότες επιλέγουν τον αθλητισμό ως τρόπο ζωής και δράσης.
Αποτέλεσμα αυτής της τραγικής εικόνας , είναι πολλά παιδιά και γονείς να καταφεύγουν σε όμορους δήμους που διαθέτουν ασφαλείς και ποιοτικές αθλητικές υποδομές ( Χαλάνδρι – Μαρούσι- Αγ. Παρασκευή , κα) , αποψιλώνοντας έτσι την δυναμική των αθλητικών σωματείων της πόλης. Άλλωστε δεν είναι λίγοι οι αθλητές που έχουν υποστεί σοβαρούς τραυματισμούς εξαιτίας της κακής κατάστασης των αγωνιστικών χώρων.
Αυτά σε μιά πόλη που είχε Πρωταθλήτρια – Κυπελλούχο Ελλάδας στο βόλευ γυναικών, τον ΦΟΒ , παραδοσιακά δυνατή ομάδα Χάντμπολ με θητεία στην Α κατηγορία και έχει από τις καλύτερες ακαδημίες ποδοσφαίρου στη χώρα (Κένταυρος) , με τελευταίο ταλέντο της τον Κώστα Γαλανόπουλο παίκτη της ΑΕΚ και της Εθνικής Ομάδας Ποδοσφαίρου. Ακόμη στα Βριλήσσια υπάρχει μια σημαντική ακαδημία Καλαθοσφαίρισης με τον πρωταθλητή Νίκο Μπουντούρη, που κάνει εξαιρετική δουλειά, χωρίς τις ανάλογες εγκαταστάσεις.
Βέβαια η δημοτική αρχή διαλαλεί το συμάζεμα στα οικονομικά του δήμου , με απόθεμα εκατομμύριων ευρώ ( έτσι λέει) που όμως δεν διαθέτει για να συντηρηθούν οι αθλητικές δομές της πόλης.