Μεταφορά άδειας στο επόμενο έτος δεν επιτρέπεται, ακόμη και αν ο εργαζόμενος συμφωνεί γι’ αυτό.
Αν υπάρξει τέτοια συμφωνία μεταξύ εργοδότη και εργαζόμενου, για εγκατάλειψη δηλαδή από τον εργαζόμενο του δικαιώματος του για λήψη της άδειας, ακόμη κι αν συμφωνήθηκε καταβολή αυξημένης αποζημίωσης, αυτή είναι άκυρη (Α.Ν. 539/45 αρ. 5 παρ.1)
Συνεπώς η κανονική άδεια του εργαζόμενου πρέπει να χορηγηθεί έως 31 Δεκεμβρίου κάθε έτους, ακόμη κι αν αυτός δεν τη ζήτησε. Διαφορετικά ο εργοδότης υποχρεούται να καταβάλει στον εργαζόμενο τις αποδοχές άδειας αυξημένες κατά 100%.
Για να δικαιούται όμως τις διπλάσιες αποδοχές ο εργαζόμενος, δεν αρκεί μόνο η μη χορήγηση της άδειας, αλλά θα πρέπει να αποδειχτεί και το πταίσμα του εργοδότη.
Θα πρέπει δηλαδή να αποδειχτεί ότι, ο εργαζόμενος ζήτησε την άδεια του και ο εργοδότης αρνήθηκε να την χορηγήσει. Ο διπλασιασμός αφορά μόνο τις αποδοχές άδειας και όχι το επίδομα άδειας.
Σε πολλές περιπτώσεις οι ίδιοι οι εργαζόμενοι ζητούν από τους εργοδότες τους τη μεταφορά της άδειας, ή μέρος της άδειας τους στο επόμενο έτος για εξυπηρέτηση δικών τους αναγκών.
Στην περίπτωση αυτή ο διπλασιασμός των αποδοχών αδείας δεν ισχύει, ο εργοδότης όμως παραβιάζει τις διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας περί χορήγησης της κανονικής άδειας.
Πάντως σε κάθε περίπτωση εφόσον ολόκληρη ή μέρος της άδειας δεν χορηγήθηκαν εντός του έτους οι αποδοχές άδειας και το επίδομα άδειας που οφείλονται στον εργαζόμενο θα υπολογισθούν με βάση τις αποδοχές της 31 Δεκεμβρίου.