Επίκαιρη είναι και πάλι λόγω του στρες που δημιουργεί ο κορωνοϊός μια παλιότερη απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών. Πρόκειται για την 1358/2018, ο θάνατος ενός εργαζόμενου από στρες χαρακτηρίζεται ως εργατικό ατύχημα. Μάλιστα, στη συγκεκριμένη περίπτωση ο θάνατος του εργαζομένου που προήλθε από έμφραγμα λόγω εργασιακού στρες συνέβη στο σπίτι τού εργαζομένου και όχι στον χώρο εργασίας του.
«Η αιτία θανάτου του συζύγου της πρώτης ενάγουσας και πατέρα του δευτέρου ενάγοντος συνδέεται αιτιωδώς με το έντονο εργασιακό άγχος το οποίο αυτός βίωσε λόγω της ανασφάλειας και αβεβαιότητας ως προς την εργασιακή του σχέση ενόψει της επικείμενης αναδιοργάνωσης της εργοδότριας εναγομένης, η οποία αφενός μεν δεν έλαβε τα κατάλληλα προληπτικά μέτρα, ούτε παρείχε εκ των προτέρων τις κατάλληλες διευκρινήσεις, με στόχο την προστασία των εργαζομένων από τις επιπτώσεις της ανακατανομής της εργασίας στην ψυχική και σωματική τους υγεία και αφετέρου δεν έλαβε κανένα μέτρο εξουδετέρωσης της πηγής του εργασιακού άγχους του ανωτέρω εργαζομένου, παρά το γεγονός ότι ήταν γνωστό στους προστιθέντες από αυτήν προϊσταμένους του ότι, εξαιτίας της συνεχιζόμενης αβεβαιότητας σε σχέση με την εργασία του, βίωνε έντονο εργασιακό στρες που τον είχε φανερά οδηγήσει στα όρια της κατάρρευσης.
Από υπαιτιότητα δηλαδή των οργάνων της εναγομένης και των προστιθέντων της. ο θανών υποχρεώθηκε να προσφέρει την εργασία του αλλά και να διάγει διαρκώς υπό εξαιρετικές και έκτακτες συνθήκες εργασιακού άγχους το οποίο προκάλεσε την ασυνήθη εξασθένηση του οργανισμού του και εν τέλει τον θάνατό του λόγω εμφράγματος παρά το γεγονός ότι θα αρκούσε η αποσαφήνιση των νέων καθηκόντων του ή του μέλλοντος της εργασιακής του σχέσης για να αποτρέψει το μοιραίο αποτέλεσμα.
Εξάλλου, όπως γίνεται δεκτό από την ιατρική επιστήμη, το έντονο εργασιακό άγχος συνδέεται αιτιωδώς με την εμφάνιση καρδιαγγειακών νοσημάτων με συχνά μοιραία για τους εργαζομένους κατάληξη….Από όλα τα ανωτέρω το Δικαστήριο κρίνει ότι ο θάνατος του συζύγου της πρώτης ενάγουσας και πατέρα του δευτέρου ενάγοντος συνιστά εργατικό ατύχημα υπό την έννοια του ν. 551/1914.»
Με αυτό τον τρόπο ο εργοδότης ευθύνεται για την αποκατάσταση κάθε περιουσιακής και μη ζημίας που συνδέονται αιτιωδώς με την παράνομη παράλειψη τήρησης της υποχρέωσης του για πρόνοια.