Η σημερινή αποκάλυψη των τελικών διατάξεων του νομοσχεδίου αναφορικά με το ελαστικό ωράριο, δεν αφήνει αμφιβολίες ότι η κυβέρνηση δεν αλλάζει ρότα, καθώς οι προωθούμενες «πονηρές» προσθήκες σε σχέση με όσα έχουν δει μέχρι τώρα το φως της δημοσιότητας, κρατούν ορθάνοιχτη την πόρτα στην κατάργηση του 8ωρου.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τις τελικές διατάξεις που θα περιληφθούν στο νομοσχέδιο για τα εργασιακά, τις οποίες αποκαλύπτει η «Καθημερινή της Κυριακής» το ευέλικτο 8ωρο θα εφαρμοστεί με δύο ασφαλιστικές δικλείδες για την προστασία του εργαζομένου -όπως παρουσιάζεται-σε περίπτωση που δεν υπάρχει συμφωνία με το συνδικάτο της επιχείρησης ή δεν υπάρχει καθόλου συνδικάτο.
Πρώτον, το αίτημα για το ευέλικτο 8ωρο θα πρέπει να υποβληθεί από τον ίδιο τον εργαζόμενο και δεύτερον, θα είναι άκυρη η απόλυση εργαζόμενου επειδή αρνήθηκε πρόταση του εργοδότη για διευθέτηση του χρόνου εργασίας (σ.σ. άρα ομολογείται ότι θα υπάρξουν περιπτώσεις απολύσεων, επειδή ο εργαζόμενος δεν θα δεχθεί την πρόταση του εργοδότη για ευέλικτο ωράριο).
Συνδικαλιστές, σχολιάζοντας τις νέες πληροφορίες για τα σχέδια της ηγεσίας του υπουργείου Εργασίας, ανέφεραν ότι οι εργοδότες θα μπορούν να προχωρούν σε απολύσεις επικαλούμενοι άλλους λόγους και όχι τον πραγματικό, τη διαφωνία του εργαζόμενου με το ευέλικτο ωράριο, καθώς δεν θα υπάρχουν και στοιχεία που να αποδεικνύουν την εργοδοτική επιδίωξη.
Υπενθυμίζεται, ότι με το νομοσχέδιο Χατζηδάκη, που πρόκειται να έρθει στη Βουλή τις επόμενες μέρες, αναβιώνει η διευθέτηση ωραρίου των ν. 1876/1990 και 3996/2011, που δεν λειτούργησε στην πράξη, επειδή προϋπέθετε συμφωνία μεταξύ του εργοδότη και των εκπροσώπων των εργαζομένων.
Τώρα, το σωματείο των εργαζομένων παρακάμπτεται, επειδή ο εργαζόμενος θα μπορεί να προσέρχεται σε συμφωνία μόνος του απευθείας με τον εργοδότη, με την υπογραφή ατομικής σύμβασης εργασίας. Έτσι, ο εργαζόμενος θα μπορεί για μια χρονική περίοδο αυξημένης παραγωγής να εργάζεται ημερησίως έως 10 ώρες και σε άλλη χρονική περίοδο να εργάζεται αντίστοιχα λιγότερες ώρες ή να παίρνει ρεπό.