Είναι γνωστές οι πρόσφατες δικαστικές εξελίξεις με την έκδοση αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας, με τις οποίες έχουν κριθεί αντισυνταγματικές διατάξεις του ν. 4093/2012, δηλαδή του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013 - 2016, και οι οποίες έχουν αποτελέσει τη βάση εγέρσεως μίας πλειάδας αγωγών. Με αυτές τις αγωγές διάφορες κατηγορίες εργαζομένων στον δημόσιο τομέα διεκδικούν την καταβολή των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα και των επιδομάτων αδείας, αλλά και οι συνταξιούχοι επιδιώκουν να τους καταβληθούν αναδρομικά περικοπείσες αποδοχές και δώρα.
Μία ακόμα κατηγορία εργαζομένων, όμως, προσανατολίζεται στην δικαστική διεκδίκηση αποδοχών που απώλεσε, ενθαρρυμένη από την πρόσφατη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας. Πρόκειται για όσους δημόσιους και δημοτικούς υπαλλήλους τέθηκαν υπό καθεστώς διαθεσιμότητας την περίοδο 2013 – 2014, οπότε ελάμβαναν μόλις το 75% του μισθού τους, στερούμενοι το υπόλοιπο 25%, όπως αναλύει, σήμερα, το epoli.gr.
Πολλοί από τους συγκεκριμένους υπαλλήλους έχουν υποβάλει στις αρμόδιες για την μισθοδοσία τους υπηρεσίες αιτήσεις ζητώντας να τους καταβληθούν οι αποδοχές που στερήθηκαν κατά το διάστημα που τελούσαν υπό καθεστώς διαθεσιμότητας. Σύντομα δε αρκετοί από αυτούς θα καταφύγουν στα δικαστήρια ζητώντας να αποζημιωθούν για τις αποδοχές που στερήθηκαν. Είναι όμως πιθανό πράγματι να αποζημιωθούν;
Σύμφωνα με τους νομικούς συνεργάτες του epoli.gr κατ’ αρχάς θα πρέπει να επισημανθεί ότι η έως σήμερα νομολογία δεν είναι ξεκάθαρη αναφορικά με τις περιπτώσεις υπαλλήλων που τέθηκαν σε διαθεσιμότητα. Με παλαιότερες αποφάσεις η θέση συγκεκριμένων κατηγοριών υπαλλήλων σε καθεστώς διαθεσιμότητας κρίθηκε ως συμβατή με το Σύνταγμα και με την επιβαλλόμενη από το δημόσιο συμφέρον ανάγκη περιορισμού των δαπανών στο δημόσιο. Νεότερες αποφάσεις, όμως, «ξηλώνουν» το πουλόβερ του ν. 4093/2012 θέτοντας υπό αμφισβήτηση και αυτή ακόμα την συνταγματικότητα της συγκεκριμένης ρύθμισης.
Περαιτέρω όμως και αν ήθελε υποτεθεί ότι η νομολογία θα εξελιχθεί στην κατεύθυνση της αναγνώρισης της αντισυνταγματικότητας της ρύθμισης περί διαθεσιμότητας ορισμένων κατηγοριών εργαζομένων στο δημόσιο, εντούτοις ζήτημα εγείρεται κατά πόσο είναι δυνατόν να διεκδικηθούν τα ποσά που οφείλονται στους υπαλλήλους που τέθηκαν σε διαθεσιμότητα λόγω της περικοπής των μισθών τους κατά το χρόνο που τελούσαν στο συγκεκριμένο καθεστώς. Με άλλα λόγια, σοβαρότατο ζήτημα ανακύτπει σχετικά με το αν οι εν λόγω αξιώσεις έχουν υποπέσει σε παραγραφή ή αντίθετα είναι ακόμα και σήμερα δικαστικά διεκδικήσιμες.
Συμπερασματικά, θα πρέπει να λεχθεί ότι η διεκδίκηση των ποσών κατά τα οποία περικόπηκε η μηνιαία μισθοδοσία των υπαλλήλων που τέθηκαν σε διαθεσιμότητα κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του ν. 4093/2012 δεν είναι μία εύκολη υπόθεση, περιλαμβάνει δε σοβαρά νομικά ζητήματα που μένει να διευκρινιστούν από τα δικαστήρια. Εντούτοις κατά τη γνώμη μας αποτελεί μία προσπάθεια που αξίζει τον κόπο να γίνει ενόψει μάλιστα και του σημαντικού ύψους των ποσών που στερήθηκαν από την μηνιαία μισθοδοσία τους οι υπάλληλοι που είχαν την ατυχία να τεθούν σε καθεστώς διαθεσιμότητας μετά την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατηγικής.
* Δικηγορικό Γραφείο «Λάμπρος Σ. Ντουματσάς & Συνεργάτες», Πανεπιστημίου 42, 106 79 Αθήνα, Τηλ. 210 3631640, 210 3641468